يمَمَمَه ..
دآمْ رآسَك حَي وبخيَرْ « مَآحولِي قصَورْ ¦~
كَلْ شيْ أنْ رآحْ ! فيِ ذمتِيْ مَآأنِشدْ عَنهْ
يمَمَمَه ..
لا ضًحكتْيُ .. [ ينَشرحْ صَدرْ الزَمانْ ]
جَعلَنيْ ياربْ مـَ أفقد : ضَحكتكّ
يمَمَمَه ..
آإنتْي .. موّ بس ممّتلييَ صَدرگگ [ طههَر ] ،
آنتتَي حتّى | ثآإنييْ آإگسييَدگ ..